معنا در ترجمه
چکیده
مقالة حاضر كه به بررسی معنا در ترجمه می‌پردازد، ضمن تردید در كارآیی و اعتبار فنون تقلیل‌گرای تحلیل معنا، یعنی تحلیل مؤلفه‌ای و تحلیل گزاره‌ای در ترجمه، برای معنا دو بخش ثابت و پویا قائل می‌شود. این مقاله بر آن است كه آنچه تمامی ترجمه‌های یك متن مبدأ را به یكدیگر مربوط می‌كند، اشتراك آنها در بخش ثابت معناست، و آنچه آنها را از هم متمایز می‌كند، بخش پویای معناست كه تغییر‌پذیر است، و موجب تـنـوّع و تكثـّر ترجمه‌هایی است كه از هر متن مبدأ پدید می‌آید.چاپ‌شده
2004-11-15
ارجاع به مقاله
Farahzad, F. (2004). معنا در ترجمه. فصلنامه مطالعات ترجمه ایران, 2(7-8). Retrieved از https://journal.translationstudies.ir/ts/article/view/46
شماره
نوع مقاله
مقاله علمی-پژوهشی
مجوز
Copyright Licensee: Iranian Journal of Translation Studies. This article is an open access article distributed under the terms and conditions of the Creative Commons Attribution–NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0 license).
