کنش‌های گفتاری در ترجمۀ نمایشنامه

چکیده

یکی از مهترین جنبه‌های نمایشنامه و به طور قطع ترجمۀ نمایشنامه قابلیت اجرای آن می‌باشد. جهت حفظ این خصیصه مترجم باید نقش‌های ارتباطی اشکال زبان‌شناختی متن را تشخیص دهد و منتقل نماید. همان طور که تعدادی از محققین برجستۀ مطالعات ترجمه این مسئله را مورد توجه قرار داده‌اند (برای مثال اسنل- هورنبای 1988 و هتیم 1998)، کنشهای گفتاری نقشی حیاتی در این روند ایفا می‌کنند. مترجمین ممکن است راهکارهای مختلفی را برای غلبه بر مشکلات ترجمۀ کنشهای گفتاری بکار برند.آگاهی از مشکلات و راهکارهای ترجمۀ کنشهای گفتاری در نمایشنامه و (به خصوص اشکال زبان‌شناختی متنوع آنها در زبانهای مختلف) می‌تواند به مترجمین برای ایفای وظیفه‌ای که به عنوان ارتباط دهنده بر عهده دارند کمک نماید. مطالعۀ کنش‌های گفتاری به عنوان ابزاری زبان‌شناختی که به ارائۀ ترجمه‌هایی با کیفیت بهتر کمک می‌کند و تشخیص راهکارهایی که مترجمین دربرخورد با کنشهای گفتاری بکار می‌برند می‌تواند راهگشای پیشرفتهایی در این زمینه باشد و مترجمین را به ابزاری برای تصمیم‌گیریهای بهتر در طول ترجمه مجهز نماید .در این تحقیق که بر پایۀ مطالعۀ موازی و مطالعۀ تطبیقی متون قرار دارد، محقق سعی کرده است با تجزیه و تحلیل صفحاتی از نمایشنامه‌های فارسی، پربسامدترین کنش گفتاری در نمایشنامه‌های فارسی را یافته و اشکال زبان‌شناختی را که برای بیان آن مورد استفاده قرار می‌گیرد، ارائه دهد. واژه‌های راهنما: ترجمۀ نمایشنامه، کنش های گفتاری، اشکال زبان‌شناختی