نقدی پسااستعماری بر چگونگی ترجمۀ دیوان حافظ
چکیده
بررسی تاریخ ترجمه در غرب نشان می‌دهد که مطالعات ترجمه عمدتاً متمرکز بر مباحث ترجمۀ آزاد/ ترجمۀ وفادار و اهمیت متن مبدأ/ مقصد بوده است. در این مطالعات کمتر از زاویۀ دید قدرت و یا تاریخ به متون ترجمه شده نگریسته شده در حالی که تاریخ استعمار انباشته از مواردی است که فرهنگ استعماری غالب نوع ترجمه به زبان‌های مقصد «بدوی» و «محلی» را تعیین و هدایت کرده است و جریان اصلی ترجمه عمدتاً در دست فرهنگ غالب (خواه مبدأ، خواه مقصد) و نه در دست فرهنگ مغلوب بوده است. در این مقاله تلاش شده از زاویه دید مطالعات پسااستعماری و تاریخی، به بررسی و نقد پسااستعماری ترجمه‌های انگلیسی موجود از اشعار شاعر بزرگ کلاسیک پارسی‌گوی، حافظ پرداخته شود. پس از ارائۀ تاریخ ترجمۀ دیوان حافظ، 5 الگوی «قوم‌مدارانه» در ترجمۀ این آثار که منتج به بازنمایی غیرواقعی و مخدوش حافظ از واقعیت تاریخی، فرهنگی و ادبی‌اش گردیده در بخش «نقدی پسااستعماری بر چگونگی ترجمه‌های حافظ توسط مترجمان» ارائه شده است.چاپ‌شده
2009-12-11
ارجاع به مقاله
Ijad, . (2009). نقدی پسااستعماری بر چگونگی ترجمۀ دیوان حافظ. فصلنامه مطالعات ترجمه ایران, 7(26). Retrieved از https://journal.translationstudies.ir/ts/article/view/175
شماره
نوع مقاله
مقاله علمی-پژوهشی
مجوز
Copyright Licensee: Iranian Journal of Translation Studies. This article is an open access article distributed under the terms and conditions of the Creative Commons Attribution–NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0 license).
