ترجمة نقش محور
چکیده
در این مقاله ابتدا به شناخت زبانگونة ما از هستی و مراحل آن پرداخته شده است. سپس در مرحلة دوم، زبانی کردن هستی، "نمادین سازی"، در قالب نشانه های زبانی و ماهیت این نشانه ها در اثر زبانی و ادبی بحث شده است. در ادامه به پدیدار شدن نقشهای متفاوت زبان پرداخته شده است از جمله نقش ارتباطی یا ابزاری که پدید آورندة آثار زبانی است و نقش ناابزاری یا زیبا شناختی که پدید آورندة آثار ادبی است. نقش دوم در ارتباط با پدیدة برجسته سازی و ماهیت انگیخته ای نشانه ها و ادبیّت متن تبیین شده است. بر این اساس ترجمة نقش محور با در نظر گرفتن معیارهای ذکر شده راهی به سوی ترجمة آثار زبانی و به ویژه ادبی معرفی شده است. در آخر نیز ترجمه به مثابة مکالمه ای بین دو زیستْ جهان زبان مبدأ و مقصد مطرح شده است.چاپشده
2003-10-27
ارجاع به مقاله
Faghiri, G. M. (2003). ترجمة نقش محور. فصلنامه مطالعات ترجمه ایران, 1(3). Retrieved از https://journal.translationstudies.ir/ts/article/view/21
شماره
نوع مقاله
مقاله علمی-پژوهشی
مجوز
Copyright Licensee: Iranian Journal of Translation Studies. This article is an open access article distributed under the terms and conditions of the Creative Commons Attribution–NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0 license).