تأثیر زبان عبری بر عناصر گروه اسمی در ترجمه‌های فارسی-عبری تورات

چکیده

در گذشته مترجمان برای ترجمة متون مقدس معمولاً شیوة ترجمة تکواژ به تکواژ یا ترجمة مبدأگرا را انتخاب می‌کرده‌اند. در این شیوه، متن مبدأ تأثیر فراوانی بر ساخت‌های نحوی زبان مقصد برجای می‌گذارد. یکی از متون مقدسی که به همین شیوه به فارسی برگردانده شده، تورات است. ترجمه‌های تورات معمولاً در متون فارسی-عبری دیده می‌شود. اغلب این ترجمه‌ها متعلق به قرن 4 تا 8 هـ.ق. هستند. در این مقاله نگارنده درپی آن است که برخی تأثیرهای زبان عبری را بر عناصر گروه اسمی زبان فارسی در ترجمه‌های فارسی-عبری تورات بررسی کند. برای این مقصود وابسته‌های پیشین، وابستة عددی، انطباق در شمار و برخی موارد دیگر بررسی شده‌اند. در خاتمه خواهیم دید که در مقایسه با ترجمة متون مقدس، دیگر ترجمه‌های تورات بسیار دشوارتر و سخت‌گیرانه‌تر است؛ به نحوی که مترجمان تلاش کرده‌اند، ساخت‌های نحوی زبان عبری را عیناً وارد زبان فارسی کنند. افزون بر این تأثیر زبان عبری در متون فارسی-عبری در حوزة ترتیب اجزای جمله شدید، در ساخت گروهی متوسط و در ساختواژه کم است.