بررسی راهبردهای خودنظمبخشی مترجمان انگلیسی-فارسی در فرایند ترجمه
مطالعهای با روش آمیخته
چکیده
خودنظمبخشی بهمعنای ایدهها و اقدامات خودساختهشده برای دستیابی به اهداف تحصیلی است (کلیری و زینرمن، ۲۰۰۴). هدف این مطالعه آمیخته بررسی ادراک و استفاده از راهبردهای خودنظمبخشی در فرایند ترجمه انگلیسی-فارسی بود. بدین منظور، سه فاز تحقیقاتی طراحی شد. در مرحلۀ کیفی اول، از ۴۲ مترجم زن و مرد درخواست شد تا در یک مصاحبه نیمهساختاریافته براساس مدل پینتریچ (۲۰۰۴) شرکت کنند. در مرحلۀ کیفی دوم، از ۲۰ مترجم درخواست شد تا سه متن را ترجمه و در تفکر-بلند درونگرا و گذشتهنگر شرکت کنند. سپس، دادههای بهدستآمده از پروتکلهای تفکر-بلند و مصاحبهها مورد تحلیل قرار گرفت. بر این اساس، یک پرسشنامه راهبردهای خودنظمبخشی در فرایند ترجمه انگلیسی-فارسی با ۳۱ گویۀ ۵ نقطهای در مقیاس لیکرت آماده شد. در مرحلۀ کمی از این مطالعه، ۳۰ مترجم انگلیسی-فارسی با استفاده از نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند تا پیرامون استفاده از راهبردهای خودنظمبخشی در فرایند ترجمه گزارش دهند. نتایج نشان داد که مترجمان انگلیسی-فارسی به میزان زیادی مراحل انگیزشی، عاطفی و بافتی را نادیده می گیرند، و ممکن است با روند ترجمه بهعنوان فرایندی شناختی برخورد کنند. یافتههای این مطالعه، مصادیق کاربردی برای مترجمان و مجریان برنامههای ترجمه دارد.
کلمات راهنما:
فرایند ترجمه, خودنظم بخشی, راهبردهای خودنظم بخشی, تفکر با صدای بلند, مطالعه با روش آمیختهچاپشده
ارجاع به مقاله
شماره
نوع مقاله
مجوز
Copyright Licensee: Iranian Journal of Translation Studies. This article is an open access article distributed under the terms and conditions of the Creative Commons Attribution–NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0 license).