Application of Jean René Ladmiral's Theory in the Qualitative Evaluation of the Divine Translation of Some Fifteen Verses of the Second Part of the Qur'an

Authors

  • Masuod Fekri 📧 Associate Professor, Department of Arabic Language and Literature, Faculty of Literature and Humanities, University of Tehran, Tehran, Iran
  • Akram Madani Ph.D. Candidate of Translation Studies, Department of Arabic Language and Literature, Faculty of Literature and Humanities, University of Tehran, Tehran, Iran

Abstract

Investigating the ways of translating the Qur’an and expressing their strengths and weaknesses can be a way forward for active translators in this field and make the knowledge of Quran translation more dynamic. Since the goal of translating the Qur'an is to better understand it in the target language, in this research, in a descriptive-analytical way and relying on the destinationist theory of Ladmiral (1994), which includes components such as transposition, addition and minimal interpretation for a better understanding of the target reader. Mehdi Elahi Qomshei's translation of the second fifteenth part of the Qur'an has been analyzed in order to evaluate the adaptation of this theory to the translation, as well as measure the translator's success rate in providing a smooth and fluent translation at the destination. The results of the research indicate that in this translation, the components of augmentation, minimal interpretation and heterogeneity of Admiral's theory have the highest frequency. The translator made the translation longer than the original text of the Qur'an with the aim of purposefulness and the additions he brought for better understanding and understanding of the reader, while streamlining the text, to the point where this translation can be considered a brief interpretation of the Qur'an.

Keywords:

Fifteen verses of the second part of the Qur’an, Jean-René Ladmiral, Mehdi Elahi Qomshei, Translation of the Qur’an

References

قرآن کریم، ترجمۀ مهدی الهی قمشه‌ای (1368ش.). چاپ دوم. تهران: بنیاد نشر قرآن.

آزادی، علی (1380ش). نقد و تحلیل و مقایسه تطبیقی دو ترجمه قرآن (پانزده جزء اول) از ترجمه‌های مهدی الهی قمشه‌ای و بهاء‌الدین خرمشاهی، پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه شیراز.

بستانی، قاسم و حویدر، عباس (1391ش). الهی قمشه¬ای و ترجمۀ قرآن، دو فصلنامه پژوهش‌های تعلیم و تربیت اسلامی، صص23–52.

بیکر، مونا و سالدنیا، گابریئلا (1396ش). دایرة المعارف مطالعات ترجمه، ترجمۀ حمید کاشانیان. تهران: فرهنگ نشر نو.

بیکر، مونا (1393ش). به عبارت دیگر، ترجمۀ علی بهرامی. تهران: نشر رهنما.

پاکتچی، احمد (1392ش). ترجمه‌شناسی قرآن کریم (رویکرد نظری و کاربردی)، چاپ سوم. تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق (ع).

حقانی، نادر (1386ش). نظرها و نظریه‌های ترجمه. تهران: انتشارات امیرکبیر.

طباطبایی، سید محمد حسین (1382ش). تفسیر المیزان، ترجمۀ سید محمد‌باقر موسوی همدانی، جلد 13- 20. قم: دفتر انتشارات اسلامی.

لادمیرال، ژان رنه (1400 ش). گزاره‌هایی در باب ترجمه، ترجمۀ فاطمه میرزا ابراهیم تهرانی. تهران: نشر لوگوس.

لطفی‌پور ساعدی، کاظم (1397ش). درآمدی به اصول و روش ترجمه، چاپ دوازدهم. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.

مجیدی، حسن (1398ش). بررسی نقدی ترجمه الهی قمشه‌ای بر سورة مبارکۀ بقره، همایش ملی نقد زبان شناختی ترجمه‌های معاصر فارسی قرآن کریم، کرج.

نیازی، شهریار و قاسمی اصل، زینب (1397ش). الگوهای ارزیابی ترجمه، چاپ دوم. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.

یزدان‌پناه، خداکرم (1377ش). مقایسه ترجمه قرآن کریم از مهدی الهی قمشه‌ای با ترجمۀ عبدالمحمد آیتی (ترجمه پانزده جزء اول)، پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه شیراز.

Published

2024-02-26

How to Cite

Fekri, M., & Madani, A. (2024). Application of Jean René Ladmiral’s Theory in the Qualitative Evaluation of the Divine Translation of Some Fifteen Verses of the Second Part of the Qur’an. Iranian Journal of Translation Studies, 21(84). Retrieved from https://journal.translationstudies.ir/ts/article/view/1151

Issue

Section

Academic Research Paper

DOR