نقش اصل همکاری گرایس در دستیابی به تعادل در ترجمه
چکیده
تعادل همواره به عنوان یكی از مفاهیم اصلی نظریۀ ترجمه مورد توجه بوده و بیشترین بحث را به خود اختصاص داده است. هدف از انجام این پژوهش، تأكید بر نقش اصول كاربردشناختی بر روانی و قابل فهم بودن ترجمه برای مخاطب و یا به زبانی دیگر دستیابی به تعادل ترجمه‌ای است .در این مقاله نقش سه شرط از اصل همكاری گرایس (كمیت، شیوۀ بیان، ارتباط) – به عنوان عواملی مهم در حفظ پیوستگی متن - بر اساس میزان موفقیت سه متن ترجمه شده از كتاب «پیامبر» اثر «جبران خلیل جبران» مورد بررسی قرار گرفت و تأثیر آن در ارائه ترجمه‌ای متعادل بر اساس پرسشنامه‌ای سنجیده شد. آزمودنی‌های این پرسشنامه چهل نفر از دانش‌آموختگان رشتۀ مطالعات ترجمه بودند. نتایج به دست آمده بدین شرح است: آزمودنی‌ها بیش از همه به نمونه‌های ترجمه‌ای ناقض شروط ارتباط و شیوۀ بیان حساسیت نشان داده و رعایت آنها را در انتقال پیام متن مبدأ و ارائه ترجمه‌ای متعادل و مطلوب مؤثر می‌دانند، اما نقض شرط كمیت را مانعی جدی در انتقال پیام متن مبدأ و ارائه ترجمه‌ای متعادل و مطلوب محسوب نمی‌كنند.چاپ‌شده
2010-03-11
ارجاع به مقاله
Seifi, A., & Mahmoodzadeh, K. (2010). نقش اصل همکاری گرایس در دستیابی به تعادل در ترجمه. فصلنامه مطالعات ترجمه ایران, 7(28). Retrieved از https://journal.translationstudies.ir/ts/article/view/215
شماره
نوع مقاله
مقاله علمی-پژوهشی
مجوز
Copyright Licensee: Iranian Journal of Translation Studies. This article is an open access article distributed under the terms and conditions of the Creative Commons Attribution–NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0 license).
