سوء استعمال واژگان به عنوان یک صنعت ادبی و ترجمۀ آن به زبان فارسی
چکیده
«سوء استعمال واژگان» به استفاده نادرست یک واژه از طریق جایگزین کردن واژه‌ای با آواهای مشابه به جای واژه مد نظر اشاره دارد که معنای متفاوت و اغلب نامربوطی نیز دارد به ویژه واژه‌ای که باعث می شود تا معنا به نحو طنزآلودی تغییر کند. تاکنون در مطالعات ترجمه این اصلاح به عنوان یک صنعت ادبی و نیز به عنوان زیر شاخه جناس کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است اگرچه جناس در آثار متعددی مورد توجه قرار گرفته است. با توجه به کاربرد دوگانه این اصطلاح، هم به عنوان یک صنعت ادبی برای ایجاد خنده و طرب در مخاطب و هم به عنوان ابزاری برای شخصیت پردازی، ترجمه آن که از اهمیت فراوانی نیز برخوردارد است چالش‌هایی را بر سر راه مترجمان قرار می‌دهد. بنابراین، هدف تحقیق حاضر بررسی ترجمه فارسی گزیده‌ای از این دست اصطلاحات است که در شاهکا‌رهای ادبی به چشم می‌خورد. بدین منظور، آثاری همچون ماجراهای هاکلبری فین اثر مارک تواین (2006) و ترجمه فارسی آن توسط دریابندری، آثاری از ویلیام شکسپیر همچون شاهزاده ونیزی، رویای یک شب نیمه تابستان، رومئو و ژولیت، هیاهوی بسیار برای هیچ (ولز و تیلور، 2005) با ترجمه‌هایی از پازارگادی انتخاب شده‌اند تا ترجمه این دست اصطلاحات در آنها مورد بررسی قرار گیرد.چاپ‌شده
2015-09-23
ارجاع به مقاله
Oraki, A. (2015). سوء استعمال واژگان به عنوان یک صنعت ادبی و ترجمۀ آن به زبان فارسی. فصلنامه مطالعات ترجمه ایران, 12(47). Retrieved از https://journal.translationstudies.ir/ts/article/view/268
شماره
نوع مقاله
مقاله علمی-پژوهشی
مجوز
Copyright Licensee: Iranian Journal of Translation Studies. This article is an open access article distributed under the terms and conditions of the Creative Commons Attribution–NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0 license).
