زبان قرآن مجید از رهگذر ترجمه: بررسی نحوه انعکاس ارجاعات قرآنی در ترجمه و ارتباط آن با زبان خاص قرآن
چکیده
تحقیق حاضر با هدف بررسی آشکارسازی نظام ارجاعی قرآن مجید در ترجمه و نحوه ارتباط آن با زبان خاص قرآن انجام شد. علاوه بر محاسبه ميزان آشكارسازي ترجمههاي انگليسي، ارتباط رخداد با اختلاف ماهیتی زبانهای مبدأ و مقصد تعیین شد. بدین منظور، یک داستان در سوره مبارکه کهف همراه پنج ترجمه انگلیسی انتخاب شد. پس از بررسي حجم نمونه متون مبدأ و مقصد، چگونگي انعکاس پیوندهای انسجامی خاص قرآن مجید در ترجمه واكاوي شد. یافتههای تحقيق نشان داد، میزان آشکارسازی در ترجمه از قرآن مجید به انگلیسی نسبت به پنهانسازی بیشتر است. برجستهترین تبدیل انسجامی، «ارجاع به انسجام واژگانی» تعیین شد. پس از ملاحظه بررسیهای آماری و تحلیل رخدادهای آشکار/پنهانسازی، راهکارهایی برای بررسیهای آتی ارائه شد تا متغیرهایی که غفلت از آنها مانع صحتسنجی فرضیهها است شناسایی شود. این تحقیق گامی است در راستای شناخت عمیقترِ زبان خاصِ قرآن مجید و تأثیرِ آن بر پدیدههای پربسامد ترجمه.چاپشده
2015-10-22
ارجاع به مقاله
Yazdani, M., & Ghamkhah, A. (2015). زبان قرآن مجید از رهگذر ترجمه: بررسی نحوه انعکاس ارجاعات قرآنی در ترجمه و ارتباط آن با زبان خاص قرآن. فصلنامه مطالعات ترجمه ایران, 13(51). Retrieved از https://journal.translationstudies.ir/ts/article/view/343
شماره
نوع مقاله
مقاله علمی-پژوهشی
مجوز
Copyright Licensee: Iranian Journal of Translation Studies. This article is an open access article distributed under the terms and conditions of the Creative Commons Attribution–NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0 license).