بررسی مقابله‌ای ترجمه در دورۀ استعمار و دورۀ پسااستعماری
چکیده
مقاله‌ای که مطالعه می‌کنید تأثیر استعمار را بر ترجمه در چارچوب پارادایم مطالعات پسااستعماری، در دو دورۀ استعمار و پسااستعماری بررسی می‌کند. به عبارت دقیق‌تر، ترجمه در دورۀ استعمار و دورۀ پسااستعماری بررسی و مقایسه شده است. برای این بررسی، کتاب حاجی بابا اصفهانی نوشتۀ جیمز موریه انتخاب شده و ترجمۀ میرزا حبیب اصفهانی به عنوان ترجمه در دورۀ استعمار – دورۀ قاجار – و ترجمۀ مهدی افشار به عنوان ترجمه در دورۀ پسااستعماری – پس از انقلاب اسلامی سال 1357 ایران - انتخاب شده است. مقایسۀ ترجمۀ کتابی چون حاجی بابا اصفهانی که در دو دورۀ متفاوت استعماری و پسااستعماری ترجمه شده است نکات جالبی را روشن می‌کند که می‌تواند نمونه‌ای مثال‌زدنی از تأثیر عوامل اجتماعی بر ترجمه باشد. مترجمین و مؤلفین – به خصوص در گذشته – از نخبگان جامعه بوده‌اند و طبیعی بوده و هست که به مسائل اجتماعی و سیاسی جامعه واکنش نشان دهند و این واکنش در انتخاب کتاب‌هایی که ترجمه کرده‌اند، افزایش‌ها و کاهش‌های ترجمه و انتخاب واژگان تأثیر چشمگیری داشته و دارد. آنچه که از بررسی سطور ترجمۀ میرزا حبیب اصفهانی بر اساس این پژوهش به دست آمد دقیقاً با طرز فکر او بر اساس زندگی‌نامۀ تاریخی وی تطابق دارد و این خود بر ارزش بررسی‌هایی از این دست می‌افزاید. ضمناً نباید ارزش کتاب موریه را فراموش کرد. چهره‌ای که در این کتاب از ایران و ایرانیان منعکس شده، یادآور داستان‌های هزار و یکشب و نگاه به اصطلاح شرق‌شناسانۀ غربیان است که ادوارد سعید در کتاب شرق‌شناسی خود آن را معرفی می‌کند.
چاپ‌شده
2011-05-31
ارجاع به مقاله
Mollanazar, H., & Hosseini, M. R. (2011). بررسی مقابله‌ای ترجمه در دورۀ استعمار و دورۀ پسااستعماری. فصلنامه مطالعات ترجمه ایران, 9(33). Retrieved از https://journal.translationstudies.ir/ts/article/view/463
شماره
نوع مقاله
مقاله علمی-پژوهشی
مجوز
Copyright Licensee: Iranian Journal of Translation Studies. This article is an open access article distributed under the terms and conditions of the Creative Commons Attribution–NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0 license).
