Analyzing the Translation of the Part-speech “wa low tara ez” Based on Pragmatics:

A Case Study of Surah Mubaraka An'am

Authors

  • Masumeh Pouya Ph.D. Candidate in Department of Arabic Language and Literature, Karaj Branch, Islamic Azad University, Karaj, Iran
  • Farhad divsalar 📧 Associate Professor, Department of Arabic Language and Literature, Karaj Branch, Islamic Azad University, Karaj, Iran

Abstract

Pragmatics is an interdisciplinary science that studies the hidden meanings behindwords, it also reflects and is precise in defining the relationship of the structure of a text in order to properly navigate the process of finding the meaning behind it. The Holy Qur'an is one of the important texts in which understanding the precise meaning and transferring it to non-Arab readers is very important and has always been the focus of researchers and translators. Therefore, it is necessary to use different tools for accurate understanding and translation. Translation of tamani customs, especially the letter “low” is one of the most challenging cases in the Holy Quran. Translators have differences in the translation of the “Va low tara ez” verse which is mentioned seven times in the Holy Quran. Due to the fact that this verse is used three times in the Surah Mubaraka An'am, therefore, the study of this surah is the focus of this research. This research tries to analyze this Quranic discourse by relying on pragmatics and speech act theory. The researchers can identify the appropriate meaning of these verses by considering the context of the rest of the verses and speeches؛ and in the course of the research, introduce the translators who translated with this point of view. The research method is in the form of text analysis based on analysis, description, comparison and presentation of statistics. The result of the research indicates that out of seventy Persian translations, only 22% of verse 27, 12% of verse 30, and 27% of verse 93 of Surah An'am have been translated in tamani form, However, due to the high frequency of persuasive actions in these verses, perceiving the serious meaning of said verses is realized by considering the letter “Low” to be in tamani form.

Keywords:

Context, Tamani verses, The letter “low”, Work speech

References

القرآن الکریم.

آزاد دل، ع.، گرجامی، ج. و بهره‌ور، م. (1398). نقد و بررسی ترجمۀ سورۀ القارعه بر مبنای بافت زبانی آن (موردپژوهانۀ ترجمه‌های فولادوند و مکارم شیرازی). پژوهش¬های ترجمه در زبان و ادبیات عربی، 6(20)، 271–226.

آلوسی، م‌. (1372هـق). روح‌ المعانی‌، به‌ کوشش‌ محمود شکری‌‌. بیروت‌: دارالکتب العلمیه.

ابن‌جنی، ا. (2010). اللمع فی العربیة. کویت: دارالکتب الثقافیة.

استرآبادی، ر. (1996). شرح الرضی علی الکافیة. بنغازی: ناشر منشورات جامعة قاریونس.

اشرفی، ع.، سید النگی، ا. (1394). وجوه در ترجمه‌های قرآن. مطالعات ترجمه، 13(49)، 100–83. https://journal.translationstudies.ir/ts/article/view/283

جاد الرب، م. (1413). نظریه الحقول الدلالیه و المعاجم اللغویه عند العرب. مجمع اللغه العربیه (71)، 258–213.

جعفری، ی. (1384). کاربرد حرف لو در آیات قرآن، ترجمان وحی، 9(1)، 28–19. magiran.com/p615918

خرقانی، ح. (1398). مراعات نظیر در سورۀ انعام و نقش آن در انسجام سوره. پژوهش¬های قرآن و حدیث (مقالات و بررسی¬ها)، 52(2)، 285–306. 10.22059/JQST.2020.294696.669433

زجاج، ا. (1988). اعراب القرآن. بیروت: عالم الکتب.

زرقانی، م.، اخلاقی، ا. (1391). تحلیل ژانر شطح براساس نظریۀ کنش گفتار. دو فصلنامه علمی-پژوهشی ادبیات عرفانی دانشگاه الزهراء، 4(6)، 80–61. https://doi.org/10.22051/jml.2013.86

الزرکشی، ب. (1957). البرهان في علوم القرآن، المحقق: محمد بن ابي الفضل ابراهیم، الطباعة الأولى، بيروت: دار الإحياء العربية.

سبزواری، م. (1419). إرشاد الأذهان إلی تفسیر القرآن، بیروت: دار التعاریف للمطبوعات.

سیدی، ح.، و رئیسیان، غ. (1391). واژه به مثابۀ تحلیل گفتمان قرآن. مطالعات اسلامی: علوم قرآن و حدیث، 44 (89). 82–73. 10.22067/NAQHS.V44I2.16399

طبرسی، ف.، رسولی، ه. و یزدی طباطبایی، ف. (۱۴۰۸). مجمع البيان (10ج.). بیروت: دار المعرفة.

طیب، ع. (۱۳۷۸–۱۳۷۴). أطیب البیان في تفسیر القرآن (14ج.). تهران: اسلام.

عابدینی نجف¬آبادی، ا. (مهر1401). تفسیر آیه 93 سوره انعام.

عباس، ح. (2000). حروف المعانی بین الأصاله والحداثه. بیروت: دیوان اتحاد کتاب العرب.

فیود، ع. (1998). علم المعانی دراسة بلاغیة ونقدیة لمسائل المعانی (2ج.). القاهرة: مؤسسة المختار.

قائمی نیا، ع. (1393). بیولوژی نص نشانه شناسی و تفسیر قرآن. چ. 2، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.

قرآن (1390). ترجمۀ غلامعلی حداد عادل. مشهد: آستان قدس.

قرشی بنابی، ع. (۱۳۷۷–۱۳۷۵). تفسیر احسن الحدیث (12ج.). تهران: مرکز چاپ و نشر.

قرشی، ع. (1361). قاموس قرآن. تهران: دارالکتب الاسلامیه.

کتفورد، ج. (1370). یک نظریۀ ترجمه از دیدگاه زبان‌شناسی (رساله‌ای در زبان‌شناسی کاربردی). ترجمة احمد صدارتی. تهران: نشر نی.

لاینز، ج. (1391). درآمدی بر معناشناسی زبان، ترجمه کورش صفوی. تهران: علمی.

لطفی¬پور ساعدی، ک. (1395). درآمدی به اصول و روش ترجمه، چاپ یازدهم. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.

مزبان، ع. ح. (1397). درآمدی بر معنی شناسی در زبان عربی، ترجمه: فرشید ترکاشوند. تهران: سمت.

ملانظر، ح. (1382). مطالعات ترجمه: فرهنگ، زبان و ادب. مطالعات ترجمه، 1(1)، 7–30. https://journal.translationstudies.ir/ts/article/view/1

ون دیک، ت. (1394). تحلیل متن و گفتمان، ترجمه: پیمان کی فرخی. آبادان: پرسش.

یول، ج. (1374). كاربردشناسي زبان، ترجمه محمد عموزاده و منوچهر توانگر. سمت: تهران.

Austin, J. L (1975). How to Do Things with Words. Oxford: University Press.

Buss, M.J. (1988). Potential and actual interactions between speech act theory and Biblical studies, Semeia, (Italy), No. 41.

Published

2023-09-11

How to Cite

Pouya, M., & divsalar, F. (2023). Analyzing the Translation of the Part-speech “wa low tara ez” Based on Pragmatics: : A Case Study of Surah Mubaraka An’am. Iranian Journal of Translation Studies, 21(82). Retrieved from https://journal.translationstudies.ir/ts/article/view/1102

Issue

Section

Academic Research Paper

DOR