Methods Employed in Rendering Metonymy in the Ancient Translations of the Holy Qur'an: The Case of Tabari, Meybodi and Abul-Futouh Razi
Abstract
Familiarity with the techniques of rhetoric and the recognition of metonymy and its different kinds is one of the important issues in the translation of the Holy Qur'an. Therefore, in this paper, first, the method of examining the translation of the Qur'an and metonymy and its kinds is discussed, and then based on the deductive-inductive method, by mentioning evidence from the individual authorized metonymy of the ten second parts (joz') of the Holy Qur'an, the methods of their rendering in the three ancient Quranic translations (Tabari, Meybodi and Abul-Futouh Razi) have been investigated. According to the findings of the study and its analysis, the results indicate: the mentioned translators have not followed the same methods in rendering authorized metonymy. They have used various methods of translation, such as literal, content-wise, and interpretive translation in conveying the meaning of metonymy to the audience. Tabari and Abul-Futouh Razi have followed mostly literal translation. But Meybodi has had the most content-wise translation in rendering metonymy.
Keywords:
Translation methods of the Qur'an, individual authorized metonymy, Tabari's translation, Meybodi's translation, Abul-Futouh Razi's translationReferences
آلوسى، س.م. (1415). روح المعانى فى تفسير القرآن العظيم. تحقیق: على عبدالبارى عطية. ط. 1. بيروت: دارالكتب العلمية.
ابن عاشور، م. (بی. تا.). التحرير و التنوير. ط. 1. بيروت: موسسة التاريخ.
ابن قتیبه،ع. (بی. تا.). تأویل مشکل القرآن. بيروت: دارالکتب العلمیة.
ابن منظور، م. (1414). لسان العرب المحیط. بیروت: دارصادر.
ابوالفتوح رازى. ح. (1408). روض الجنان و روح الجنان فى تفسيرالقرآن. تحقیق: دکتر محمدجعفر یاحقی و دکتر محمد مهدی ناصح. چ. 1. مشهد: بنياد پژوهشهاى اسلامى آستان قدس رضوى.
ارمی علوی، م. (1426). حدائق الروح و الریحان فی روابی علوم القرآن. تحقیق: هاشم بن محمدعلی مهدی، ط. 2. بیروت: طوق النجاح.
اقبالی، ع. و رحیمی، ز. (1393). «نگاهی به ترجمه مجاز مرسل در قرآن کریم». پژوهشهای ترجمه در زبان و ادبیات عربی، سال سوم، ش. 7، ص.130–105.
بیآزار شیرازی، ع. (1376). قرآن ناطق. دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
تفتازانی، س. (1380). مختصرالمعانی. چ. 7. قم: انتشارات دارالفکر.
تفتازانی، س. (1387). المطول و معه حاشیة العلامة السیدالشریف الجرجانی. ط1. الناشر: دارالکوخ للطبعة.
جرجانی، ع. (بی. تا.). أسرارالبلاغة، تحقیق: محمود محمد شاکر. مصر. قاهرة: ناشر مکتبة المدنی القاهرة-دارالمدنی بالجدة.
جواهری، س.م. (1384). «پژوهشی در انواع ترجمه قرآن کریم». پژوهشهای قرآنی. ش. 42–43، صص. 159–136.
حجازی، م. (1411). المعجم الوجیز. قم، ایران: منشورات دارالثقافۀ.
حسنی، م. (1394). «شیوه ترجمه مجاز مرسل در ترجمههای معاصر قرآن با تکیه بر ترجمههای مکارم، فولادوند، الهی قمشهای و معزی». مطالعات ترجمه، ش. 52، صص. 38–19.
حسينى جرجانى، س. ا. (1404). آيات الأحكام. چ. 1. تهران: انتشارات نويد.
حسینی شاه عبدالعظیمی، ح. (1363). تفسیر اثنا عشری. چ. 1. تهران: انتشارات میقات.
حقى بروسوى، ا. (بی. تا.). تفسير روح البيان، ط. 1. بيروت: دارالفكر.
درويش، م. (1415). اعراب القرآن و بيانه. ط. 4. سوريه: دارالارشاد.
راغب اصفهانى، ح. (1412). مفردات ألفاظ القرآن. ط. 1. بيروت: دارالکتب الاسلامیة.
زحيلى، و. (1418). التفسير المنير فى العقيدة و الشريعة و المنهج. ط. 3. بيروت، دمشق: دارالفکر المعاصر.
زمخشرى، م. (1407). الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل. ط. 3. بيروت: دارالكتاب العربي.
سکاکی، أ. )بی. تا..( مفتاح العلوم. بیروت، لبنان: دارالکتب العلمیة.
سیوطی، ج. )1386(. الإتقان فی علوم القرآن. تصحیح: حمدابوالفضل ابراهیم. چ. 6. تهران: انتشارات امیرکبیر.
صافى، م. (1418). الجدول فى اعراب القرآن. ط. 4. دمشق: دارالرشيد. بیروت: مؤسسة الإيمان.
طباطبايى، س.م. (1417). الميزان فى تفسير القرآن. چ. 5. قم: دفتر انتشارات اسلامى جامعه مدرسين حوزه علميه قم.
طبرسى، ف. (1372). مجمع البيان فى تفسير القرآن. چ. 3. تهران: انتشارات ناصر خسرو.
فراء، ا. (بی. تا.). معانی القرآن. ط. 1. مصر: دارالمصریة للتألیف و الترجمة.
فراهیدی، خ. (1410). العین. چ. 2. قم: انتشارات هجرت.
قرآن کریم.
قلیزاده، ح. (1384). «مشکلات ساختاری ترجمه قرآن کریم». مجله معارف، ش. 28، صص. 52–46.
کاشانی، م. (1336). تفسير منهج الصادقين فى الزام المخالفين. چ. 3. تهران: كتابفروشى محمد حسن علمى.
مترجمان. (1356). ترجمه تفسیر طبری. تحقیق: حبیب یغمایی. تهران: انتشارات توس.
مظهرى، م. (1412). التفسير المظهرى. ط. 1. پاكستان: مكتبة رشدية
میبدی، ا. (1371). کشف الأسرار وعدة الأبرار. تحقیق: علی اصغر حکمت. تهران: انتشارات امیرکبیر.
Munday, j.(2008). Introducing translation studies: Theories and applications. Fourth Edition. London and New York: Rout ledge
Newmark, P. (1988). A textbook of translation. New York: Prentice Hall.
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright Licensee: Iranian Journal of Translation Studies. This article is an open access article distributed under the terms and conditions of the Creative Commons Attribution–NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0 license).