Resistance Literature, Translation and the Discourse of Committed Literature
Abstract
Resistance Literature in Iran is often associated with the literature of war and especially the literature of Sacred Defense. However, the term “resistance” can also refer to other forms of resistance, including resistance to the cultural domination of the West, the various forms of authoritarian regimes, totalitarian regimes, and imperialist powers, as well as resistance to any form of racial, class, and gender discrimination. In all these cases, the underlying premise is that literature has a duty, an obligation, and a mission. Using a historical approach, this article attempts to show that what is now called Resistance Literature has its roots in a translated and imported discourse called the discourse of committed literature, which derives some of its premises from the socialist realism supported and propagated by the Tudeh Party, and then from the concept of engaged literature as defined by the existentialists. In other words, by examining the historical documents and contexts and relying on the role of translators, this article explores the historical roots of committed literature in Iran, which can be considered the source of Resistance Literature.
Keywords:
Resistance literature, Socialist Realism, Tudeh Party, Committed LiteratureReferences
بروجردی، م. (1387). روشنفکران ایرانی و غرب: سرگذشت نافرجام بومیگرایی (ج.شیرازی، مترجم). تهران: نشر و پژوهش فرزان روز.
ترابی، ض. (1389). آشنایی با ادبیات مقاومت جهان. تهران: بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس.
خسروپناه، م.ح. (1389). سرآغاز رئالیسم سوسیالیستی در ایران. فصلنامه فرهنگ، ادب و تاریخ زنده رود،52، 199–228.
رضوان. ه. (1390). نگاهی به ریشههای ادبیات مقاومت (مطالعه موردی شعر مقاومت در صدر اسلام). فصلنامه زبان و ادب فارسی. 3(6). 159–178.
روزبه، م. (1388). ادبیات معاصر ایران. تهران: نشر روزگار.
سارتر، ژ. پ. (1340). رئالیسم در ادبیات و هنر: گفتگوی کلارته با ژان پل سارتر (ه. طاهری، مترجم). تهران: پیام.
سید حسینی، ر. (1387). مکتبهای ادبی (جلد اول). تهران: مؤسسۀ انتشارات نگاه.
لنگرودی، ش. (1377). تاریخ تحلیلی شعر نو (جلد دوم). تهران: نشر مرکز.
محسنی، نیا. ن. (1388). مبانی ادبیات مقاومت معاصر ایران و عرب. نشریه ادبیات پایداری. 1(1). 143–158.
معصومی همدانی، ح. (1388). «گزارشی از نشست نقد و بررسی کتاب ادبیات چیست». پایگاه اطلاعرسانی شهر کتاب. برگرفته از http://www.bookcity.org/detail/236/root/meetings
ملکشاهی، م.، خزاعیفر، ع. (1400). روایت اگزیستانسیالیسم سارتر در ایران با تکیه بر نقش ترجمه و مترجمان. تهران: کتاب بهار.
ملکشاهی، م.، خزاعیفر،ع. (1396). رویکردی نو از طریق ترجمه برای تحلیل تاریخی انتقال گفتمانها و نظریهها. مطالعات زبان و ترجمه، 50(4)، 1–24.
نوذر (1332). بی.نا. ماهنامه ادبی و هنری شیوه، شماره 2.
Gheissari, A. (1988). Iranian intellectuals in the 20th century. Austin: University of Texas Press.
Harlow, B. (1987). Resistance literature (p. xv). New York: Methuen.
Katouzian, H. (2003). Khalil Maleki: The odd intellectual out. In. N. Nabavi (Ed.) Intellectual trends in 20th century Iran: A critical survey (pp. 24–52). Gainesville: University Press of Florida.
Khademnabi, M.M. (2010). Translation, Historicism, Ideology: A Study of the Translations Produced by Committed Translators between 1953 and 1978.
Mirsepassi, A. (2003). Intellectual discourse and the politics of modernization: Negotiating modernity in Iran. Cambridge: Cambridge University Press.
Robyns, C. (1994). Translation and discursive identity. Poetics Today, 15(3), 405–428.
Rundle, C. (2012). Translation as an approach to history. Translation Studies, 5(2), 232–240.
Said, E. W. (1983). The world, the text, and the critic. Cambrigde and Massachusetts: Harvard University Press.
Susam-Sarajeva, Ş. (2006). Theories on the move: Translation's role in the travels of literary theories. Amsterdam: Rodopi.
Talattof, K. (1996). Ideology of representation: Episodic literary movements in modern Persian literature. University of Michigan.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
DOR
License
Copyright Licensee: Iranian Journal of Translation Studies. This article is an open access article distributed under the terms and conditions of the Creative Commons Attribution–NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0 license).