فنون ویژۀ تربیت مترجم شفاهی

چکیده

پژوهش حاضر که از نوع پژوهش‌های آزمایشی است به تأثیر استفاده از فنون ویژه تربیت مترجم شفاهی (از جمله سایه‌گویی، بداهه‌گویی، پیش‌بینی، تمرینات تقسیم حواس، تمرینات تقویت حافظه و غیره) بر کیفیت ترجمه همزمان ترجمه‌آموزان می‌پردازد. ابتدا برای اطمینان از همگونی شرکت‌کنندگان از یک آزمون استاندارد زبان انگلیسی (آیلتس) استفاده شد. شرکت‌کنندگان (که ابتدا 102 نفر بودند و در ادامه به 70 نفر رسیدند) دانشجویان مترجمی انگلیسی بودند که 35 نفر از آنها تحت آموزش از طریق فنون یاد شده قرار گرفتند (گروه آزمایشی) و 35 نفر دیگر به شیوه معمول (گروه گواه). دو آزمون ترجمه همزمان (پیش‌آزمون و پس‌آزمون) از شرکت‌کنندگان به عمل آمد که سه متخصص به هریک از آنها نمره دادند. با استفاده از آزمون تی (t-test) مشخص شد که در پیش‌آزمون تفاوت معناداری بین نمرات دو گروه وجود نداشت (t=0.59) در حالی که نتایج این آزمون آماری در مورد پس‌آزمون (t=5.1) حاکی از عملکرد بهتر گروه آزمایشی در مقایسه با گروه گواه بود. این پیشرفت گروه آزمایشی را می‌توان به استفاده از این فنون و تمرینات ویژه در کلاس نسبت داد.