The Contribution of Translation to the Formation of Themes of 'city' and 'women' in the Social Novel in ‘Poetics Proper’ of the Late Qajar Era (1895–1925)
Abstract
Social novel emerged in ‘poetics proper’ of the late Qajar era and was established in Persian literary system during Pahlavi. In this genre, ‘city’ and ‘women’ constitute the dominant themes. Applying the ‘Model for the Analysis of Translation Poetics’, the present study attempted to investigate the contribution of translation to the emergence of the social novel in ‘poetics proper’ of the late Qajar era (1313-1344AH/1275-1304SH). Firstly, based on the most important literary histories and bibliographical lists of translations of this period, main tenets of ‘poetics proper’ were identified and it was found that social novel can be categorized under ‘fictional literature patronized by the press system and publishing houses/publishers to be produced with the critique-reform function’. Then, 333 translations were investigated and it was illustrated that translation of travelogue and police-detective novels contributed the theme of ‘city’ to this genre, translation of Rousseau’s works drew writers’ attention to the theme of ‘city’ in contrast to the ‘country’, and translation of women biographies/stories, women’ educational-legal literature and women’s translation practices in women’s press played an important role in writing about ‘women’s’ problems. Moreover, the present study showed that the way these themes were dealt with in social novels of the late Qajar era, compared to the way they were considered during pre-Constitution, found a new emphasis that the view toward ‘city’ and ‘women’ was no longer ‘ideal-romantic’, but more realistic along with elements of ‘negative/dark romanticism’. Hence, during the late Qajar toward Phalavi I, urbanization and modernization brought corruption and prostitution.
Keywords:
Tenets of ‘poetics proper’, social novel, translation of women’s biographies, police-detective novel, cityReferences
اتحادیه، م. (۱۳۷۶). بیداری زنان در انقلاب مشروطیت. روزنامه سلام، چهارشنبه ۲۶ آذر ۱۳۷۶، شماره ۱۹۰۰.
الهی، ص. (۱۳۷۷) درآمدی بر مقوله پاورقی نویسی در ایران در سه بخش (۲). مجله ایرانشناسی، سال دهم، شماره ۳، صص. ۵۴۸–۵۶۲.
امین، ق. (۱۹۰۰م./۱۳۱۸ق.). تربیت نسوان. چاپ سربی. ترجمه میرزا یوسفخان مستوفی. تبریز: مطبعه معارف.
بهنام، ج. (۱۳۸۰). برلنیها. تهران: فرزان روز.
ثروت، م. (۱۳۹۰). آشنایی با مکتبهای ادبی. تهران: سخن.
خسروپناه، م. ح. (۱۳۷۸)، هدفها و مبارزههای زن ایرانی در دوره اول مجلس شورای ملی، نگاه نو، شماره ۴۱، صص. ۶۹–۹۴.
خسروپناه، م. ح. (۱۳۸۲)، هدفها و مبارزههای زن ایرانی (از انقلاب مشروطه تا سلطنت پهلوی)، پیام امروز، چاپ دوم، تهران.
رمضانی پارسا، د. (۱۳۹۶). خوانشی معنادرمانگرایانه از طبیعتگرایی رمانتیک ژان ژاک روسو. علوم ادبی، سال ۷، شماره۱۲، صص۱۶۵–۱۹۷.
سو، اُ. (۱۸۴۰). له میستر دپاری. نسخه خطی. مترجم: محمدطاهر میرزا (۱۳۱۱ق.). کتبه حسن شریف قزوینی.
سو، اُ. (۱۸۴۰). یهودی سرگردان. ترجمه هادی عادلپور (۱۳۹۴). تهران: سمیر.
صدرهاشمی، م. (۱۳۶۳). تاریخ مطبوعات و جراید ایران، اصفهان: کمال، ج. ۳ و۴.
مسعودی، اُ. (۱۳۷۷). مروری بر نخستین تجربههای روزنامه نگاری زنان در ایران. رسانه، شماره ۳۳، صص. ۵۶–۶۲.
میرعابدینی، ح. (۱۳۸۷). تحول داستانی و نمایشی از آغاز تا ۱۳۲۰ شمسی. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
قاسمی، ف. (۱۳۷۲). راهنمای مطبوعات ایران عصر قاجار. تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانهها.
Farahzad, F. (2017). “Women Translators in Contemporary Iran”, von Flotow, L. and Farahzad, F. (2017) Translating Women: Different Voices and New Horizons. pp. 3–16, New York and London, Routledge.
Frick, J. W. (2004). The Wicked City Motif on the American Stage before the Civil War. New Theatre Quarterly, 20:1, pp. 19–27.
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright Licensee: Iranian Journal of Translation Studies. This article is an open access article distributed under the terms and conditions of the Creative Commons Attribution–NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0 license).