تحلیلی منظورشناختی بر ترجمه گفتمان‌نمای قرآنی «ف» در پیکره‌های موازی:

بررسی دو ترجمه قرآن به زبان فارسی

نویسندگان

  • علی محمد محمدی 📧 استادیار، گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشکده ادبیات و زبانها، دانشگاه ‌اراک، اراک، ایران

چکیده

پژوهش حاضر ترجمه دومین گفتمان‌نمای پرکاربرد، خلاق، چندوجهی، و مبهم قرآنی «ف» به زبان فارسی را بر اساس نظریه‌های منظورشناختی و تحلیل معادل‌ها در ترجمه تجزیه و تحلیل نمود. پیکره مطالعه برگرفته از ۶ جزء قرآن کریم و ترجمه آن‌ها به زبان فارسی به­ صورت تصادفی بود. تحلیل داده‌های موازی نشان داد که برگردان این گفتمان‌نمای قرآنی به­ صورتی پویا و ارتباطی با استفاده از انواع مختلفی از گفتمان‌نماها در فرایند آفرینش گفتمان صورت گرفته بود. این رویکرد منظورشناختی و استعاری آفرینش گفتمان با تکیه بر نظریه‌های مختلفی در علوم گفتمان‌شناسی و منظورشناختی انجام گرفته است. با توجه به این که این رویکرد‌های خلاق و استعاری مورد توجه مسئولان در حوزه‌های آموزش ترجمه، برنامه‌ریزی آموزشی، ارزیابی کیفیت ترجمه، و فرهنگ‌نگاری قرار نگرفته‌اند، از محققان، مسئولان، مدرسان، و تهیه کنندگان مطالب درسی انتظار می‌رود که رویکردهای خویش در این حوزه‌ها را بازنگری نمایند.

واژه ­های راهنما: ترجمه، ف، قرآن، گفتمان‌نماها

مراجع

Afrouz, M. & Mollanazar, H. (2016). ‘Rendering the Islamic Concepts of the Holy Qur’an.’ Translation Studies Quarterly, 13(52), 16–36.

Aijmer, K. (2002). English discourse particles. Evidence from a corpus. Amsterdam: Johan Benjamins.

Cartoni, L (2013). ‘Annotating the Meaning of Discourse Connectives: The translation spotting.’ Dialogue and Discourse, 4(8), 65–86.

Chesterman, A. (2016). Memes of translation, Amsterdam: John Benjamins.

Crible, L. (2019). ‘Functions and Translations of Discourse Markers in TED Talks.’ Journal of Pragmatics, 4(142), 139–155.

Cummins, C. (2015). ‘Evoking Context with Contrastive Stress.’ Frontiers in Psychology, 6(7), 22–43.

Davoudi, E. (2010). ‘Semantic Collocations in the Holy Qur’ān and Their English Translations.’ Translation Studies Quarterly, 8(30), 51–68.

Egg, M. (2008). Underspecified Discourse Representation. Available: https://www.researchgate.net/publication

Frank-Job, B. (2006). A dynamic approach to discourse markers. In K. Fischer (Ed.), Approaches to discourse particles (pp. 359–375). Oxford: Elsevier.

Frisson, S. (2009). ‘Semantic Underspecification in Language Processing.’ Language and Linguistics Compass, 3(1), 111–127.

Furko, P. (2014). ‘Perspectives on the Translation of Discourse Markers.’ Acta Universitatis Sapientiae, Philologica, 6(2), 181–196.

Ghazizadeh, K. (2015). ‘Evaluating Translations of the Holy Qur’an for Children.’ Translation Studies Quarterly, 12(47), 32–51.

Hoek, J. (2017). ‘Cognitive Complexity and the Linguistic Marking of Coherence Relations.’ Journal of Pragmatics, 121, 113–131.

Hyland, K. (2005). Metadiscourse: Exploring interaction in writing. London: Continuum.

Ishihara, N. and Cohen, A. D. (2010). Teaching and learning pragmatics. Harlow: Pearson International.

Jiang, Z. & Tao, Y. (2017). ‘Translation Universals of Discourse Markers in Russian-to-Chinease.’ Zeitschrift fur Slawistik, 62(4), 583–605.

Jones, R. (2012) Discourse analysis: A resource book, London: Routledge.

Kafash Roodi, P. (2010). ‘Collocation errors in translations of the Holy Qur’an.’ Translation Studies Quarterly, 13(49), 51–65.

Karimnia, A. (2016). ‘A Polygenetic Investigation of Explicitation in Translations of the Holy Qur’an.’ Translation Studies Quarterly, 14(54), 26–41.

Maleki, A. (2017). The Quran, Translation. Tehran: Setareh Sabz.

Mohammadi, A. M. (2021). ‘An Analysis of the Underspecifications of “AND”.’ Journal of Foreign Language Research, 11 (1), 67–80.

Mohammadi, A. M. (2022). ‘A Pragmatic Analysis of the Quranic Temporal Discourse Markers.’ Translation Studies, 20(78), 43–60.

Mollanazar, H. & Tayyebi, A. (2019). ‘A Model for Crowdsourcing Development of Databases for Qur’anic Studies Sources.’ Translation Studies Quarterly, 17(66), 24–43.

Poshtdar, A. M. (2008). ‘Strategies Adopted in Translating Quranic Single Words.’ Translation Studies Quarterly, 6(22), 31–46.

Richards, J. C. (2015). Key issues in language teaching. New York: Cambridge University Press.

Safavi, M. R. (2008). The Quran, Translation. Qom: Abnoos.

Spoorren, W. (1997). ‘The Processing of Underspecified Coherence.’ Discourse Processes, 24, 149–168.

Yazdani, M. (2010). ‘Quranic Discourse Revisited: An inquiry into the nature of Quranic discourse.’ Translation Studies Quarterly, 13(49), 65–78.

Zufferey, S. & Gygax, M. (2015). ‘The Role of Perspective Shifts for Translating.’ Discourse Processes, 4(7), 1–24.

Zufferey, S. (2017). ‘Discourse Connectives Across Languages.’ Languages in Contrast, 16(2), 264–279.

چاپ‌شده

2023-06-15 — Updated on 2023-06-15

Versions

ارجاع به مقاله

محمدی ع. م. (2023). تحلیلی منظورشناختی بر ترجمه گفتمان‌نمای قرآنی «ف» در پیکره‌های موازی: : بررسی دو ترجمه قرآن به زبان فارسی. فصلنامه مطالعات ترجمه ایران, 21(81). Retrieved از https://journal.translationstudies.ir/ts/article/view/1061

شماره

نوع مقاله

مقاله علمی-پژوهشی

DOR