ارزیابی پویای مهارت‌های شنیداری دانشجویان مترجمی

چکیده

وایگاتسکی با هدف ارائۀ تصویری دقیق‌تر از توان زبان‌آموز روشی نوین را برای ارزیابی تحت عنوان ارزیابی پویا پایه‌ریزی کرد که در آن دو فرایند ارزیابی و آموزش به طور همزمان، به منظور شناسایی منشأ مشکلات خاص زبان‌آموز و ارتقای توانایی‌های رو به رشد او، به اجرا درمی‌آید. ارزیابی پویا به عنوان حوزه‌ای جدید در روانشناسی رشد اخیراً توسط پژوهشگران علاقمند در سایر رشته‌های مرتبط، با هدف احیای کاربردهای بالقوۀ تئوری اجتماعی- فرهنگی وایگاتسکی و ایدۀ بنیادین او تحت عنوان حوزۀ ارتقای نزدیک (ZPD)، در ارزیابی توانایی‌های زبانی زبان‌آموزان مورد استفاده قرار گرفته است. تحقیق حاضر بر آن است که کاربرد ارزیابی پویا را در تشخیص و ارتقای توانایی‌های شنیداری دانشجویان مترجمی در کلاس مورد آزمایش قرار دهد. حالت گروهی و همزمان ارزیابی پویا (G-DA) پایه‌های نظری روش ارزیابی این تحقیق را تشکیل می‌دهد. نمونه‌های ارزیابی پویای همزمان و ارتباطی در طول 8 هفته جلسۀ آموزشی جمع‌آوری شده؛ مثال‌های کیفی و ریزساختاری ارزیابی پویا به منظور اثبات تأثیر این روش بر توانایی‌های شنیداری دانشجویان ارائه شده است. نتایج این تحقیق نشان داد که آموزش G-DA کمک می‌کند تا منشأ مشکلات دانشجویان هنگام گوش کردن به اخبار بهتر شناسایی و توان رو به رشد آنها تقویت شود. آموزش G-DA باعث شد توان عمومی دانشجویان کلاس از طریق تعامل بین استاد و تعدادی از دانشجویان در کلاس ارتقا یابد. در پایان، پیشنهاد می‌شود روش G-DA به عنوان روشی نوین برای آموزش و ارزیابی در ارتقای توان شنیداری دانشجویان مترجمی در کلاس مورد استفاده قرار گیرد.