زبان ترجمه‌گونه در رمان‌های ترجمه شده از زبان انگلیسی به فارسی
چکیده
این پژوهش جهت تعیین تأثیر زبان ترجمه‌گونه بر متون زبان مقصد انجام شده است. برای این منظور، در این پژوهش، سه رمان انگلیسی همراه با دو ترجمۀ مختلف آنها، تحت عنوان ’جین ایر‘،’ بلندیهای بادگیر ‘و ’غرور و تعصب ‘انتخاب شده و در مرحلۀ اول این مطالعه، پژوهشگر با توجه به مدل ملانظر (1990) پنجاه جمله از این سه رمان همراه با دو ترجمۀ آن را به طور تصادفی جمع‌آوری کرده است و در قالب یک آزمون در اختیار بیست دانشجوی مترجمی زبان انگلیسی در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه علامه طباطبائی قرار داده است تا اینکه با توجه به دانش زبانی‌شان، آن قسمت‌هایی را که به عنوان زبان ترجمه‌گونه در آن ترجمه‌ها دیده می‌شود مشخص کنند و به تشخیص آنها معلوم شود در کدام‌یک از دو متن مقصد، زبان ترجمه‌گونه مشهود است. در پایان، نتایج این تحقیق نشان داد که زبان ترجمه‌گونه در فهم و خواندن متن مقصد مشکل ایجاد می‌کند و غیرطبیعی به‌نظر می‌رسد. علاوه بر این، با توجه به درنظر گرفتن زبان ترجمه‌گونه در این پنجاه جمله، هر سه ترجمۀ رضا رضایی در بین مترجمان دیگر که به ترتیب مهدی افشار، علی‌اضغر بهرام‌بیگی و شاهرخ پورانفر هستند طبیعی‌تر بوده است.
چاپ‌شده
2017-07-23
ارجاع به مقاله
Mirzaee, M., & Manafi Anari, S. (2017). زبان ترجمه‌گونه در رمان‌های ترجمه شده از زبان انگلیسی به فارسی. فصلنامه مطالعات ترجمه ایران, 15(57). Retrieved از https://journal.translationstudies.ir/ts/article/view/430
شماره
نوع مقاله
مقاله علمی-پژوهشی
مجوز
Copyright Licensee: Iranian Journal of Translation Studies. This article is an open access article distributed under the terms and conditions of the Creative Commons Attribution–NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0 license).
