تحلیل دیدگاههای مترجمان حرفهای: كاربردهای آموزشی برای تربیت مترجم
چکیده
بحث اصلی این مقاله تحلیل گفتمان مترجمین ایرانی در چارچوب الگوی آموزش زبان ریچاردز و راجرز (2001) برای کشف مبانی و الزامات طراحی آموزشی در حوزة ترجمه است. این الگو زمینة شكلگیری روش علمی آموزش زبان را به ارمغان میآورد كه در حوزة ترجمه نیز قابل اجرا است. این الگو سه مرحله دارد: رویکرد، طراحی، و اجرا. در مرحلة رویكرد، در خصوص نظریهها و عقاید دربارة ترجمه و نحوة كسب توانش ترجمه اطلاعاتی به دست میآوریم. در مرحلة طراحی ویژگیها و نوع اهداف اهداف، انتخاب محتوی و نقش معلم و یادگیرنده مورد تجزیه و تحلیل قرار میگیرد و سرانجام در مرحلة اجرا نوع فعالیتهای كلاسی و روش تدریس مشخص میگردد. این مقاله با رویكردی تحلیلی- توصیفی از طریق روش بروننگری و مصاحبه رویكرد مترجمین حرفهای را بررسی كرده است. نتیجه نشان میدهد که 97% مترجمین معتقدند كه بین توانش زبانی و توانش ترجمهای رابطة معنادار و مثبت وجود دارد و 41/67 درصد مترجمین معتقد به وجود رابطة مثبت بین كنش زبانی و كنش ترجمهای هستند. ماهیت دادههای این پژوهش، مبین وجود رابطهای علت و معلولی بین متغیّرها است که در فرایند برنامهریزی آموزشی نباید از آن غفلت نمود.چاپشده
2006-11-11
ارجاع به مقاله
Mohammadi, A. M. (2006). تحلیل دیدگاههای مترجمان حرفهای: كاربردهای آموزشی برای تربیت مترجم. فصلنامه مطالعات ترجمه ایران, 4(13). Retrieved از https://journal.translationstudies.ir/ts/article/view/82
شماره
نوع مقاله
مقاله علمی-پژوهشی
مجوز
Copyright Licensee: Iranian Journal of Translation Studies. This article is an open access article distributed under the terms and conditions of the Creative Commons Attribution–NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0 license).